Op deze pagina vind je de tijdlijn die tijdens de voorbereiding van deze website ontstond. Ik vond het handig om de gebeurtenissen in historisch perspectief te plaatsen en laat het overzicht hier staan als referentie.
1881: Nikolai Lunin vindt dat zekere bestanddelen in melk noodzakelijk zijn voor overleven
1891: Carl Socin ontdekt dat muizen ook overleven met ei-dooier (ei-geel)
1901: Gerrit Grijns' bevinding: eiwitten, koolhydraten en vetten zijn niet toereikend als voeding
1)
1905: Cornelis Pekelharing: 'natuurlijke voedingsmiddelen bevatten blijkbaar nog iets meer, dat ook onontbeerlijk is.'
2)
1906: Frederick Hopkins stelt dat “ontelbaar veel andere substanties” deel uitmaken van de natuurlijke voeding
3)
1907: Axel Holst en Theodor Frölich (Noorwegen) produceren scheurbuik in cavia's
1908: Paul Knapp (oogarts) herhaalt Lunins experimenten met melk op ratten met oogaandoeningen
4)
1909: Wilhelm Stepp toont aan dat een vettige (‘lipoïde’) substantie de vitale factor moet zijn in melk
1911: Casimir Funk isoleert de “anti-beriberi-factor”
1912: Holst en Frölich rapporteren over de “anti-scheurbuik-factor”
1912: Casimir Funk poneert de term “vitamine”
5)
1913: Thomas Burr Osborne en Lafayette Mendel rapporteren over factor in boter (melkvet)
6)
1913: Elmer McCollum en Marguerite Davis extraheren de lipoïden uit levertraan-olie
7)
1917: Edwin Hart et al vinden dat gele maïs de nadelen van tarwe als veevoer elimineert
8)
1918: Edward Mellanby experimenteert met rachitis in honden
1919: Oprichting Volkerenbond (League of Nations) op basis van het Verdrag van Versailles
1919: Harry Steenbock ziet verband tussen geel pigment in wortels en de vet-oplosbare vitamine
9)
1922: Elmer McCollum onderscheidt twee factoren in levertraanolie (A en D)
10)
1923: Harry Steenbock ontdekt hoe UV-licht kan worden gebruikt
1925: Katsumi Takahashi (Japan) waarschuwt dat vitamines dodelijk kunnen zijn
11)
1926: Barend Jansen en Willem Donath kristalliseren “anti-beriberi-factor” (vitamine B)
1928: Harry Steenbock verkrijgt patent op zijn anti-rachitis product en proces
12)
1928: Introductie Davitamon AD (Organon, Oss)
13)
1928: Albert Szent-Gyçrgyi isoleert hexuronisch zuur dat later ascorbinezuur blijkt te zijn
14)
1929: Kwatta-reep Ma-Vie met Evinius komt op de markt
1929: Thomas Moore ontdekt dat het gelige caroteen de voorloper is van de vitamin A in de lever
15)16)
1930: Paul Karrer vindt de correcte chemische structuur van bèta-caroteen (voorloper vitamine A)
17)18)
1931: Eerste “International Conference on Vitamin Standards” onder auspiciën van de Volkerenbond
1931: Chocolade-pastilles van Philips-Van Houten komen op de markt
1931: Paul Karrer vindt de correcte chemische structuur van vitamine A
19)
1932: Charles Glen King isoleert vitamine C (het hexuronisch zuur van Szent-Gyçrgyi)
20)21)
1933: Walter Norman Haworth beschrijft de structuur van ascorbinezuur en de synthese ervan (vitamine C)
1934: Volkerenbond bevestigt en verbetert in 2e conferentie de standaard voor vitamine A (bèta-caroteen)
1934: Productie van vitamine C op industriële schaal door Hoffmann–La Roche (Zwitserland)
1936: Robert Williams beschrijft de chemische structuur van thiamine en de synthese ervan (vitamine B1)
1936: Adolf Windaus beschrijft de structuur van vitamine D2 en cholecalciferol (vitamine D3)
1937: Harry Holmes en Ruth Corbet kristalliseren vitamine A
22)
1940: Oprichting Food and Nutrition Board, t.b.v. “Recommended Daily Dietary Allowances” adviezen (ADH)
1941: Oprichting Nutrition Foundation (Charles Glen King wetenschappelijk directeur)
1941: National Nutrition Conference for Defense waar eerste RDA wordt gepresenteerd
1945: Oprichting Verenigde Naties (United Nations, UN)
1946: Overdracht van Volkerenbond (League of Nations) naar Verenigde Naties, ontbinding Volkerenbond
1946: Josef Arens en David van Dorp synthetiseren vitamine A bij Organon
23)
1947: Otto Isler (bij Hoffmann-La Roche, Zwitserland) synthetiseert vitamine A
24)
1948: Oprichting Wereldgezondheidsorganisatie (World Health Organization, WHO)
1949: World Health Organisation General Assembly in Rome legt nieuwe vitamine-standaardisatie vast
1952: Introductie Davitamon 10 (Organon, Oss)
25)
1961: Het Margarinebesluit
26)
1968: John Blunt en Hector DeLuca isoleren 25-hydroxyvitamine D3
27)
1970: Paul Greengard schrijft over vitamines in Goodman and Gilman's
28)
1971: Holick et al, ontdekking “hormoon” 1,25-dihydroxyvitamin D3
29)
1975: Brumbaugh en Haussler bewijzen het bestaan van een “Vitamine D Receptor” (VDR)
30)
1987: Giguere et al, ontdekking van de Retinoic Acid Receptor (RAR)
31)
1990: Mangelsdorf et al, ontdekking van de Retinoid X Receptor (RXR)
32)